De PWS-dag, bedoelt om je profielwerkstuk met wat extra hoofdstukken te verlengen. Voor de meeste mensen dan. Voor ons was het dat in het begin natuurlijk ook wel, een beetje werken aan de site en wat stukjes verbeteren, maar vandaag stond toch meer in het teken van de buitenwereld.

We gingen rond een uur of half twee, nadat we toch zeker 3 en een half uur aan de site hebben geknutseld, het centrum van mijn geboortestad Utrecht in. Ik kom hier toch wel wekelijks en weet hoe erg mensen opkijken van bijzondere figuren: nauwelijks, maar toch wel een beetje. Het was dan ook geen angst, doch gezonde spanning om je onder de mensen te mengen alsof je nooit anders gedaan hebt. De reacties vielen mee. We liepen door Hoog Catharijne, het winkelcentrum waar opvallend veel hoofddoekjes rondlopen. Daar zagen we een grappig contrast: twee meisjes van Islamitische oorsprong zonder hoofddoek, die ons gek aankeken omdat wij met een hoofddoek rondliepen.

De stad is heel leuk om heen te gaan, maar zonder doel ben je nergens, dus er moest natuurlijk ook wat gewinkeld worden. Femke was nog niet gaan winkelen deze week, dus het was voor haar dan ook ontzettend wennen niet midden in de winkel haar jasje uit te mogen doen. Daarin was ik dan ook erg strikt, als je dan een project doet, doe het dan volledig en dus ook met de beperkingen die het met zich meebrengt. Niet dat Femke daar moeilijk over deed, alleen tja, het is natuurlijk wel wat lastiger een shirtje passen als dat eerst over een gehele hoofddoek moet. Het is fascinerend hoe getraind ik inmiddels ben in het knopen van een hoofddoek, ik denk dan ook niet dat de speldenloze hoofddoeken van de HEMA veel verkocht zullen worden, maar dat is bijzaak.

Uiteindelijk zijn we aangeland bij de Winkel van Sinkel, waar we zo goed en zo kwaad als het kon hebben geprobeerd te bestellen. Niet dat het nou zo druk was op een donderdagmiddag, maar de serveerder had het heel druk met het doen alsof hij het druk had. Deze jongen had mij al vaker geserveerd, maar deze keer was hij toch een stuk grimmiger. ‘Hij zal zijn dag wel niet hebben’ dacht ik, maar toen ik hem vervolgens vrolijk met wat rijpere vrouwen zag praten, krabde ik me toch even op het hoofd, ehhh, hoofddoek.

Bij de Winkel van Sinkel, waar we bediend werden door een zéér aardige ober...